„Nagrana Pulitzer powieść graficzna„ Feeding Ghosts ”otrzymuje zaskakująco mało uwagi”

Powieść graficzna Feeding Ghosts: A Graphic Memoir autorstwa Tessy Hulls , opublikowana przez MCD w 2024 r., Zaliła prestiżową nagrodę Pulitzera, ogłoszoną 5 maja. Oznacza to historyczne osiągnięcie, ponieważ jest to tylko druga powieść graficzna, która wygrała tę cenioną nagrodę, po Mausie Art Spiegelmana w 1992 r., Która otrzymała specjalną nagrodę. Co ciekawe, karmienie duchów zabezpieczyło Pulitzera w zwykłej kategorii wspomnień lub autobiografii, rywalizując z najwyższej klasy angielską prozą na całym świecie. Podnosząc jego znaczenie, jest to debiutancka powieść graficzna Hullsa.

Pomimo tego, że został uznany za monumentalne osiągnięcie w branży komiksowej, wygrana zyskała zaskakująco niewielką relację. Od czasu ogłoszenia dwa tygodnie temu tylko kilka głównego nurtu i publikacji handlowych, takich jak Seattle Times i Publishers Weekly , wraz z jednym głównym punktem informacyjnym komiksowym, Comics Beat , poinformowało o tym przełomowym osiągnięciu.

Rada Nagrody Pulitzera opisała karmienie duchów jako „wpływowe dzieło sztuki literackiej i odkrycia, których ilustracje ożywiają trzy pokolenia chińskich kobiet - autorkę, jej matkę i babcię oraz doświadczenie traumy przekazywane z rodzinnymi historiami”. Powieść, której według Hullsa bada echa historii chińskiej w trzech pokoleniach. Podąża za babcią Hullsa, Sun Yi, szanghajskiego dziennikarza, który uciekł do Hongkongu wśród zwycięstwa komunistycznego z 1949 r., Postał bestsellerowe wspomnienie o swojej próbie, a później doznał podziału umysłowego, z którego nigdy nie wyzdrowiała.

Dorastając z Sun Yi, Hulls był świadkiem walki matki i babci pod ciężarem niezbadanej traumy i chorób psychicznych. Jej podróż doprowadziła ją do opuszczenia domu po odległe części świata, tylko po to, by powrócić i skonfrontować się z własnymi obawami i traumami. W wywiadzie w zeszłym miesiącu Hulls powiedział: „Nie czułem się, jakbym miał wybór. Moje duchy rodzinne dosłownie powiedziały mi, że muszę to zrobić. Moja książka nazywa się Duchami Feeding, ponieważ to był początek tego dziewięcioletniego procesu naprawdę wchodzenia w coś, co było obowiązkiem mojej rodziny”.

Pomimo tego sukcesu Hulls wskazał, że karmienie duchów może być jej jedyną powieścią graficzną. W innym wywiadzie stwierdziła, że ​​izolujący charakter bycia graficznym pisarzem nie odpowiadał jej procesu twórczego, który rozwija się w nawiązaniu do otaczającego jej świata. Na swojej stronie internetowej przedstawia swoją nową ścieżkę jako wbudowanego dziennikarza komiksów, współpracując z naukowcami terenowymi, grupami tubylczymi i organizacją non -profit w zdalnych ustawieniach.

Niezależnie od jej przyszłych przedsięwzięć, karmienie duchów stanowi świadectwo siły i potencjału powieści graficznych, zasługującym na uznanie i świętowanie poza społeczności komiksów.