Wolf Man en Hollywood's zoektocht om monsters weer relevant te maken

Dracula. Frankenstein's monster. De onzichtbare man. De mummie.

En natuurlijk de Wolfman.

Deze iconische horrorfiguren zijn in de loop van de tijd geëvolueerd en aangepast, en tarten enkelvoudige interpretaties terwijl het consequent angstaanjagend publiek in verschillende generaties. Onlangs hebben we een nieuwe Dracula (in Nosferatu -vorm) van Robert Eggers gezien, Guillermo del Toro is een verse Frankenstein aan het maken, en nu presenteert Writer-Director Leigh Whannell zijn visie op de Wolfman.

De uitdaging blijft echter bestaan: hoe boeit een filmmaker als Whannell een modern publiek met een andere weerwolffilm, met name een gericht op de Wolfman? Meer in het algemeen, zoals Whannell zelf opmerkt, hoe revitaliseren alle filmmakers deze klassieke monsters, waardoor ze zowel beangstigend als herkenbaar zijn in de huidige tijd?

Verzamel je fakkels, bereid je wolfsbane voor, slijpen je inzet - en scherpen je vermogen om de allegorische diepte van monsterverhalen te ontcijferen - omdat we whannell hebben geïnterviewd over de impact van klassieke monsterfilm 2025, en waarom je enthousiast zou moeten zijn!